در نقدِ یک مدح و تحسین نامفهوم

امروز اطلاعیه فدراسیون کشتی را دیدم، کلّی از علیرضا کریمی بخاطر باخت اجباری مقابل نماینده روسی تشکر کرده بود و عملش را حرکتی پهلوانانه، تحسین برانگیز و از خود گذشتگی خوانده بود! حقیقتا مغزم سوت کشید؛ چون من ایثار و پهلوانی را جور دیگری فهمیده بودم. وقتی که راهی جز باخت نداری ایثار و از خودگذشتگی معنی ندارد! پس تحسین چرا؟ در واقع گفتند ممنون که مجبور بودی ببازی! ایثار وقتی است که فرد با وجودی که میتواند هزار راه دیگر را برود؛ اما از روی اختیار، خودش را فدا میکند؛ نه اینکه اجبارا فدا شود، حال اینکه باخت کشتی‌گیر ما، نه انتخابی؛ بلکه تحمیلی بوده؛ پس این تجلیل فدراسیون هم نه واقعی، بلکه نمایشی است!

پایان نامه یا کاغذپاره؟!

 

پایان نامه ها کجا باشند بهتر است؟ کتابخانه یا آشغال دانی؟! مسئله این نیست!!

در مقطع کارشناسی، یک روز که در حال عبور از کنار دانشکده علوم اداری دانشگاه فردوسی مشهد بودم با صحنه عجیبی مواجه شدم، عده ایی دفاتر و کتبی را از بالای ساختمان دانشکده به پائین پرت می کردند، یکی از بچه ها گفت این ها پایان نامه های دانشجویان هستند که اینگونه مورد لطف دوستان قرار گرفته است، تا الان که این مطلب را می نویسم آن لحظه و آن روز به کل یادم رفته بود تا اینکه ساعتی پیش یکی از دوستانم خبری ارسال کرد که نشان از رفتاری مشابه با پایان نامه ها داشت؛ البته این بار در دانشکده فیزیک دانشگاه اصفهان.

اینطور گفته می شود که به دلیل کمبود فضا در دانشکده فیزیک، پایان نامه های دانشجویان به طرزی عجیب که در تصویر نیز مشخص است به جای نامعلومی انتقال داده شده است؛ شاید خیلی از دانشجویان از این گونه حرکت ها ناراحت و نگران شده باشند؛ اما من خیلی هم نگران و ناراحت نیستم!!

دعاهای زمینی

 

خدایا در این صبح روز عید فطر، من از تو بهشت را طلب نمی‌کنم!! دعاهای من زمینی‌‌اند، از تو می‌خواهم:

جامعه علمی ما را از کتاب‌های حجیم و توخالی، مقالات رزومه پر کن، پایان‌نامه‌های بی‌محتوا، همایش‌های هزینه‌برِ بی‌ثمر، کنفرانس‌های به ظاهر علمی، کپی‌برداری‌های بی‌پایان، تحلیل‌های کوچه‌بازاری، سرانه مطالعه خجالت‌آور و مدرک‌های سرکاری نجات بده

سیاست ما را از عقده‌پراکنی های بی‌مورد، نیش و کنایه‌های مخرب مسئولین، ننه من غریبم بعضی از سیاسیون، مناظره‌هایی که به هدف هوو کردن عده‌ایی برگزار می‌شوند، کدخدای قُلدر زمانه، دعواهای سیاسی تفرقه انگیز و تشدید دودستگی‌های سیاسی مُبرا بدار