خدایا در این صبح روز عید فطر، من بهشت را طلب نمی‌کنم!! دعاهای من زمینی‌‌اند، از تو می‌خواهم:
جامعه علمی ما را از کتاب‌های حجیم و توخالی، مقالات رزومه پر کن، پایان‌نامه‌های بی‌محتوا، همایش‌های هزینه‌برِ بی‌ثمر، کنفرانس‌های به ظاهر علمی، کپی‌برداری‌های بی‌پایان، تحلیل‌های کوچه‌بازاری، سرانه مطالعه خجالت‌آور و مدرک‌های سرکاری نجات بده
سیاست ما را از عقده‌پراکنی های بی‌مورد، نیش و کنایه‌های مخرب مسئولین، سلطه اقلیت بر اکثریت، ساختارهایی که منافع فردی را بر منافع جمعی اولویت می‌دهد و از سیاست‌هایی که باعث توزیع رانت می‌شود مُبرا بدار
جامعه ما را از دروغ، نبود فرهنگ رانندگی، ترافیک‌های اعصاب خوردکن تهران، بعضی مسئولان بی‌سوادِ بی‌تفاوت، فاصله‌های کیلومتری طبقاتی، توهین‌های به ظاهر خنده‌دار قومیتی، فست‌فودهای وسوسه انگیز، چشم و هم چشمی‌های عذاب‌آور و فقر گریبان‌گیر محفوظ بدار
اقتصاد ما را از بی‌برنامه‌گی، بیکاری‌های بی پایان، رکودهای تورمی، نبود آمار و شفافیت، نفت و نفت و نفت، فرارهای مالیاتی غول‌های اقتصادی، سیاست‌های کارشناسی نشده، موسسات اعتباری بی‌اعتبار، رانت‌های لاشخوران و سازوکارهای دست و پاگیر اداری رهایی بخش
خدایا درعوض نقد منصانه را بجای تخریب، گفتگو را بجای نیش و کنایه، قدرت مقابله با مضراتی که مسئولان نثارمان می‌کنند را بجای ضعف، فهم را بجای جهل، اتحاد را بجای اختلاف، تلاش را بجای تنبلی، تساوی را بجای تشابه، دغدغه کمک به همنوع را بجای بی‌خیالی، توانایی دستگیری از فقرا را بجای نداری، تفکر و اندیشیدن را بجای زودباوری، آرامش حاصل از مطالعه را بجای بی‌قراری و پریشانی که نتیجه بی‌اطلاعی است، نوآوری و ابداع را بجای تقلید و تکرارِ مکررات، ایمان به خود را بجای تکیه بر دیگران، قبول اشتباهات را بجای پافشاری بر مواضع نادرست به ما ارزانی‌دار و بر طول عمر کارگران زحمت‌کش و اساتید خوش‌فکر بیفزا
فرزاد
